Hallo,
Hier dan de blog over de week skiën… Het heeft even geduurd, ook omdat ik Windows Movie Maker heb ontdekt op mijn computer, en daar een hele tijd mee gespeeld heb. Wat een leuk programma, je kunt er echt veel mee! Ik heb een filmpje in elkaar geknutseld van onze week in Méribel, en ik denk dat die meer zegt dan foto’s. Ik heb een kleine versie (4,5 MB) van het filmpje (bijna 6 minuten lang) online gezet, klik HIER om het filmpje te downloaden. Vergeet vooral je geluid niet aan te zetten!!
Vrijdag 30 december ben ik naar Londen gereisd, waar Nicole, Colin en Colins vader me van het station kwamen halen. We hebben gegeten en we zijn vroeg naar bed gegaan. Om 2:30 moesten we namelijk opstaan!! Na lang wachten op het vliegveld (Gatwick) vertrokken we dan eindelijk. Nadeel van zo’n vroege vlucht: niks te zien buiten. Grenoble is maar een prutsvliegveldje! Daarna volgde 3,5 uur in de bus, ik zat naast de deur en het tochtte nogal. Tel daarbij op dat ik al flink verkouden aan het worden was… feest! In Méribel-Mottaret aangekomen besloot Colin gelijk te gaan skiën (hij doet Telemark skiën en had zijn eigen skies mee). Nicole en ik zijn gaan lunchen, het dorp verkennen, skies ophalen, boodschappen doen en proberen in te checken, maar dat mocht pas om 17:00! Ons appartement was boven de rest van het dorp. Normaal is er een lift heen, maar die was stuk dus reed er iemand met een busje de hele dag op en neer via de weg. ‘s Avonds was het nog een heel gedoe om Paul te vinden die vanuit Chambéry kwam. Ik snapte niet waar hij was en hij kon het me niet uit leggen. Al mijn beltegoed op, en een uur in de kou rondgelopen terwijl ik me al ziek voelde, ik kwam helemaal ellendig terug. Feestelijk oud en nieuw dus 😉 Maar Paul had oliebollen mee dus zo hadden we toch nog een feeststemming! En voordat ik Paul ging zoeken hadden we een mooie vuurwerkshow gezien op de piste naast ons appartement.
Het appartement was klein maar best prima, een stapelbed en 2 bankbedden, badkamer en minikeukentje. Mét afwasmachine haha. We konden vanuit de Ski Room zo de piste op, en we hadden ook een heel mooi uitzicht vanuit ons appartement, dus erg goed allemaal.
Het nieuwe jaar ben ik dus slapend ingegaan, de volgende ochtend stonden we al vroeg op de piste, terwijl de meesten mensen nog sliepen. Nicole had elke ochtend les van 9:15-11:15. Ik ging dan meestal met Paul en Colin skiën, Paul is ook een paar keer alleen op stap gegaan (omdat hij naar Val Thorens wilde). We spraken dan daarna met Nicole af, die de eerste dagen te moe was om veel te skien, maar later ging dat beter. We hebben veel lol gehad! Het skigebied was super. Het was allemaal goed geregeld, de liftpas hoefde je alleen maar in je jaszak te hebben en dan ging de rest automatisch. We hadden een liftpas voor de 3 Vallées, 600 km pistes in totaal. We zijn dan ook vaak in een van de 3 andere valleien gaan skiën, was makkelijk omdat wij in de middelste waren. Courchevel was ook een mooi gebied maar ons favoriet was Menuires.
Ik dacht dat het erg druk zou zijn, maar dat viel reuze mee. Veel minder druk dan Oostenrijk in de februari vakantie in elk geval! We hadden vaak de pistes voor ons alleen!! Ik heb nooit langer dan 5 minuten voor een lift hoeven wachten.
De eerste twee dagen was het bewolkt en het sneeuwde. Op de ochtend van de tweede dag was ik met Colin aan het skiën, en soms kon ik hem niet eens meer zien, zo slecht was het zicht. Niet de leukste omstandigheden om in te skiën. Maar daarna werd het stukken beter, meestal zonnig!! Dan is het pas echt mooi… we hebben ook de Mont Blanc kunnen zien (volgens Paul de Mount Everest en dat meende hij serieus!!)
Wat valt er verder te vertellen… we hebben niet veel anders gedaan dan geskied. Zelfs geen apres-ski (helaas voor Paul), nou ja, we zijn één keer wat gaan drinken ‘s avonds. En de laatste avond zijn we crepes/galettes gaan eten.
Daarna ontdekten we weer waarom onze vlucht zo goedkoop was… Om 2:30 ons bed uit, over de gladde weg naar beneden gelopen (want het beloofde busje kwam niet), met de bus naar Grenoble… Daar eindeloos in de rij staan. Er vertrokken 4 vluchten binnen een kwartier, en dat konden ze niet aan. Dus hadden we een uur vertraging. De vlucht was mooi! Colin en Nicole werden opgehaald door Colins vader, zij bleven daar nog een dagje. Ik ben gelijk terug gegaan naar Norwich, 6 uur reizen!! Dat kwam doordat er halverwege bussen werden ingezet, gedoe allemaal. En ik was zoooo moe dat ik geen Engels meer verstond en bleef dus eigenwijs in de trein zitten tot iemand naar me toe kwam om te zeggen dat de trein niet verder ging en dat ik met de bus moest. Na 15 uur reizen was ik eindelijk thuis, en die nacht heb ik maar liefst 14 uur geslapen!
Hier komen wat foto’s, al zijn de meeste ook in het filmpje te zien!
Hanneke krijgt er grijze haren van 🙂
Nicole & ik
Colin met zijn John Lennon-zonnebril
Uitzicht vanuit het appartement overdag…
en ‘s avonds
Wauw!
Ik had last van mijn voeten, en was hier ZO blij om even mijn skischoenen uit te kunnen doen! (Deze foto is genomen door de Grote Verschrikkelijke… Mickey 🙂 )
Nicole off-piste
Colin off-piste
Even een stoere foto maken
Maar toen viel Nicole in een split!
Ik probeer haar te helpen maar val zelf bijna… stel klunsen dus 😉
De Mt Blanc!
Etenstijd 🙂 En Nicole had veel te veel gekookt!
Mickey & Pipi 🙂
Zo mooi daar!
Mijn lieve broertje (én Achmed, dat hondje) in de skilift
Uitzicht vanaf de Mt Vallon, erg mooi!
Verder ben ik deze week weer gewoon aan het werk geweest. Het was wel even wennen, en waar was ik ook al weer mee bezig voor de vakantie? Haha maar ik zit nu weer in het gewone ritme.
Deze week was rustig want de studenten zijn nog niet terug en dus is er ook geen dansles enz. Maandag ben ik voor het eerst van mijn leven bloeddonor geweest! Ik had me als vrijwilliger opgegeven, en nu kreeg ik een oproep. Ik was best een beetje zenuwachtig, maar ik kreeg extra begeleiding omdat het de eerste keer was en iedereen daar was heel vriendelijk. En het bloed geven zelf duurt minder dan 10 minuten (voor bijna een halve liter), en je merkt er heel weinig van. En daarna kreeg ik limonade en chips 🙂
Voor het weekend heb ik niet zoveel plannen, zoals gewoonlijk morgen even het centrum in, naar de bieb en boodschappen doen. Zondagavond hebben Nem, Nicole en ik een meidenavondje bij Nem thuis, zij is net verhuisd naar een ander huis.
Groetjes!
Hanneke
